ദീനരോദനം...
ജൂണ് 5 നു പതിവു റാലിയില്
പ്ലക്കാര്ഡുകള്-പ്ലാസ്റ്റിക് വലിയൊരു
ഭീകരന്-മണ്ണിലലിയാത്ത ഭീകരന്.
ശാസ്ത്ര വാദ്യാരുടെ പ്രസംഗം
-പ്ലാസ്റ്റിക്കിനെ അഗ്നിക്ക് സമര്പ്പിക്കുകില്,
ഭീമന് കുടയില് തുള വീണീടും.
പിന്നെന്തു വഴി?
മുറ്റത്തു കുന്നു കൂടിയ പ്ലാസ്റ്റിക്കുകളൊക്കെയും
കെട്ടുകളാക്കി ജലത്തിന് സമര്പ്പിച്ചു.
മുറ്റം ക്ലീന്!-പരിസ്ഥിതി സൗഹൃദം!
പുഴയരികില് ടയറിന്റെ പാടുകള്
വളഞ്ഞും പുളഞ്ഞും പല ഭാഗത്തേക്ക്.
ചൊറിഞ്ഞിട്ടും പുണ്ണയിട്ടും നിക്കാന്
വയ്യാതെയായി.ആരുടെ കുറ്റം?
പഴികളൊക്കെയും സര്ക്കാരിന്...
സമരങ്ങള്...ബഹളങ്ങള്...
എഴുത്തു കുത്തുകള്..നിവേദനങ്ങള്.....
മന്ത്രി പുങ്കവന്മാര് വലഞ്ഞു.
ഒടുവില് അവരെത്തി-രക്ഷാ സേന!
കര്ക്കിടകത്തില് രാമായണം വായിച്ച
മുത്തശ്ശി പറഞ്ഞു; പണ്ടൊരിക്കല് ഹനുമാനും
കൂട്ടരും ചേര്ന്നൊരു പാലം പണിതു.
അന്നത് ശരങ്ങള് കൊണ്ടെങ്കില്,
ഇന്നിത് കരിങ്കല്ലില് സിമന്റും മണലും കുഴച്ച്..
അന്നത് ജലത്തിന് മീതെയെങ്കില്,
ഇന്നിത് കടലിന് മാറ് പിളര്ന്ന്...
കടലിന്റെ ഹൃദയത്തില് മുറിവുകളുണ്ടാക്കി,
ഇരു രാജ്യങ്ങളെ തുന്നിച്ചേര്ക്കുന്നു.
മണല്പ്പുറത്തു വലിയ കുടകള് നാട്ടി,
തണുപ്പ് നുണയുന്നു,..
വിഷദ്രാവകങ്ങള് ഉള്ളിലേക്കെടുത്ത്
കൂടുകള് അലക്ശ്യമായെറിയുന്നു...
പലവുരു സഹിച്ചു, ക്ഷമിച്ചു.
ഒടുവില്,...
രാക്ഷസത്തിരമാലകള് കരയെ പുല്കി,..
തിരിച്ചു പോയി..
കരയോ...? മണ്ണിട്ടു നികത്തിയ
പാടം കണക്കെ... ഒരു തരിശു ഭൂമി!
ബക്കറ്റു പിരിവുകള്..വാഗ്ദാനങ്ങള്...
ഖദറുകാരുടെ കീശ വീര്ത്തു.
രോദനങ്ങള് ബാക്കിയായി..
മുക്കുവരുടെ കുടിലിനു വേലി,..
ചാക്കുകെട്ടുകള് കൊണ്ടും, കരിങ്കല്ലുകള് കൊണ്ടും...
മണല്പുറത്തു പിന്നെയും കുടക്കാലുകള് പൂണ്ടു..
കടലിന്റെ ഹൃദയം ആരു കണ്ടു..?
Shameera Banu Y
2nd Year TTC (Mal.)
Wednesday, August 18, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment